1. جمعآوری و فشردهسازی هوا: هوا از محیط اطراف وارد دستگاه شده و توسط کمپرسورهای قدرتمند فشرده میشود. این مرحله نیازمند تجهیزات پیشرفته برای افزایش فشار هوا تا حد مورد نیاز است.
2. حذف ناخالصیها: هوای فشرده از سیستمهای فیلتراسیون و برجهای جذب عبور میکند تا گردوغبار، بخار آب، و دیاکسید کربن حذف شود. این مرحله برای جلوگیری از انسداد سیستم در دماهای بسیار پایین حیاتی است.
4. سردسازی عمیق هوا به کمک توربو اکسپندر یا دیگر سیستمهای سردسازی، به دماهای بسیار پایین (نزدیک به دمای انجماد اکسیژن) میرسد. این فناوری موجب مایع شدن اجزای مختلف هوا میشود.
5. جداسازی گازها در برج تقطیر هوای مایعشده وارد برج تقطیر میشود. در این برج، نیتروژن و اکسیژن بر اساس تفاوت دمای جوش جدا میشوند. اکسیژن به دلیل دمای جوش پایینتر در قسمت پایین برج باقی میماند.
6. مایعسازی اکسیژن جداشده تحت فشار و دمای پایین، به اکسیژن مایع تبدیل میشود. این ماده در دمای -183 درجه سانتیگراد ذخیره میشود.
7. ذخیرهسازی و حملونقل اکسیژن مایع در مخازن کرایوجنیک عایق ذخیره شده و با تانکرهای مخصوص به مصرفکنندگان منتقل میشود. این مخازن از تبخیر و افزایش دما جلوگیری میکنند.
3. خنکسازی اولیه هوای تمیزشده به مبدلهای حرارتی منتقل میشود و دمای آن کاهش مییابد. این خنکسازی اولیه مصرف انرژی را در مرحله بعدی کاهش میدهد.